019 | IN MEYLANDT : AFGESLOTEN VAN DE BUITENWERELD ... ZALIG ...

Les 21 van maandag 22 november 2010 Om kort te gaan : deze les heb ik spijtig genoeg moeten missen omdat ik me wederom ellendig voelde. Maar ik ga daar verder nu niet over zeuren. Het zij zo. Les 22 van donderdag 25 november 2010 Ondanks een slechte nachtrust, werd deze donderdag toch een positieve dag met veel energie en actie. Het begon al zeer vroeg want omstreeks 7.30 uur arriveerden aannemer en vaklui om te starten met de renovatie van door de brand en de ontploffing van 23 juli 2010 geteisterde delen van de woning. En in de namiddag was er de schilderles in kasteel Meylandt. Het was al 4 weken geleden sinds ik nog bij Herman les had gevolgd. En het werd een zalige, vruchtbare namiddag. Ik voelde me beter dan vorige week maandag, want tijdens de pauze voelde ik me nog niet uitgeteld. Dus ook na de pauze heb ik nog even kunnen schilderen tot een uur of vier, en dan rustig opruimen en met een voldaan gevoel naar huis rijden. En het schilderen? Eerst heb ik op advies van Herman enkele veranderingen aangebracht in schildering 'abstract-e-33' (zie bericht 14). abstract-e-33' En daarna heb ik 'abstract-e-34' (zie bericht 18) onder handen genomen, want ik vond het resultaat van vorige les maar niks. En ik heb de nodige risico's genomen om het geheel wat levendiger te maken. En het eindresultaat is ook niet helemaal mijn ding, maar het is alleszins beter dan het vorige, voor mij althans. 'abstract-e-34'

018 | DAGEN DWALEN DOOR DONKERE DALEN ... EVEN EEN LICHTPUNT ...

Les 19 van maandag 15 november 2010 Ja, ik weet het ook wel, en ik ben het zelf ook beu om het steeds maar over mijn gezondheidsproblemen te hebben. Maar de realiteit is dat ik er 's morgens mee opsta, ze de hele dag meedraag, en ermee ga slapen. De momenten dat ik er geen last van heb en dat ik ze kan vergeten zijn zeldzaam geworden. Medicatie van vochtafdrijvers heeft er voor gezorgd dat de gewichttoename van 6,5 kg aan water bijna letterlijk als sneeuw voor de zon binnen de 5 dagen was verdwenen. Maar ondertussen wordt ik reeds enkele weken geplaagd door inwendige koude rillingen, zonder koorts, die onderhuids door heel mijn lichaam sidderen, soms ondraaglijk, en gepaard gaand met toestanden van misselijkheid en diarree. Voorbije zondag nog was het zo erg dat 's avonds de dokter van wacht is langs geweest, die een verwijsbrief schreef voor een eventuele opname in Leuven via spoed. Na 3.00 uur in de ochtend ben ik dan toch in slaap geraakt, en na het ontbijt omstreeks 7.00 uur voelde ik me stukken beter. En 's middags voelde ik me zelfs redelijk goed en besloot ik om toch maar naar de academie te gaan om te schilderen. Het deed me deugd terug in kasteel Meylandt te zijn en te kunnen schilderen. Het eindresultaat van deze namiddag stond me echter helemaal niet aan. Aan deze schildering 'abstract-e-34' moet nog veel veranderd/verbeterd worden, want in mijn ogen stelt het nu niet veel voor.. Maar dat zal voor volgende maandag zijn, hopelijk. En de schildering 'abstract-e-33' of 'Landschap 15' van les 17 moet ook nog afgewerkt worden, alhoewel, hoe vaker ik ze opnieuw bekijk, hoe beter ik ze vind. Misschien moet er iets gebeuren met de lichte driehoekige vorm links, maar veel mag er niet veranderd worden. Deze namiddag was even een lichtpunt in deze donkere dagen. Les 20 van maandag 18 november 2010 heb ik noodgedwongen moeten missen want er stond wederom een trip naar Gasthuisberg op het programma, met een consultatie voor 'Crohn' en een consultatie 'Hematologie'. Bloedonderzoek gaf aan dat de leukemie nog steeds onder controle is. Enkel de bloedarmoede was verergerd : terwijl de normale waarden voor hemoglobine tussen 13,6 en 17,7 liggen (in België,) was bij mij de waarde ietsjes boven 10. Zou dit misschien de koude rillingen, koude handen en koude voeten kunnen verklaren, denk ik dan? De consultatie voor 'Crohn' resulteerde in een verdubbeling van de injecties met 'Humira' : wekelijks i.p.v. om de 14 dagen. Binnen een dikke maand volgt dan een evaluatie.

017 | A N S E L M K I E F E R

A   N   S   E   L   M    K   I   E   F   E   R

016 | OPGEBLAZEN ... SLAPELOOS ... ENERGIEBOOST ...

Les 18 van maandag 8 november 2010 heb ik noodgedwongen niet kunnen volgen. Een week na het laatste spuitje dat de productie van cortisol door de bijnier moest aanzwengelen, waren de neveneffecten van deze behandeling nog sterker toegenomen. Door vochtopstapeling was mijn gewicht zelfs op enkele weken tijd toegenomen met 6,5 kg. Alles was gezwollen : gezicht, handen, knieën, enkels voeten, ... Ik voelde me misselijk, ongemakkelijk en ook wel ongerust over de constante toename van het gewicht. Ik begon zelfs een beetje te lijken op dat misbaksel van die opgeblazen reuzepop die het luchtruim boven Brugge een tijdje geleden ontsierde. En dan waren er ook nog de schimmels en spasmen in de slokdarm, de slapeloosheid en de aanvallen van energieboost, allemaal bijwerkingen van die spuitjes. Van dit laatste heb ik geprofiteerd om hier in huis toch enkele klusjes te klaren. Het pijnlijke van deze affaire is nu dat uit bloedonderzoek van net voor de behandeling is gebleken dat de bijnier helemaal niet in slaap gewiegd was. Of m.a.w. die 4 spuitjes waren in feite overbodig. Of m.a.w. door die spuitjes is de bijnier overgeactiveerd geworden en heb ik dus gedurende enkele weken een serieuze overdosis cortisol aangemaakt gekregen met alle nare neveneffecten tot gevolg ... verdomme ... Na wederom een consultatie in Leuven, gisteren, doen vochtafdrijvers nu langzaam hun werk en zijn reeds enkele kilo's verdwenen. Het zal echter nog geduld vragen vooraleer alle leed geleden is. Ik hoop volgende maandag opnieuw in de academie van de partij te zijn. En ik hoop ook dat mijn volgende berichten over 'schilderen' zullen gaan i.p.v. over al deze kommer en kwel.

015 | ONTDEKKING VAN EEN STUKJE HEMEL ...

Herfstvakantie 2010 Buiten verandert dag na dag het kleurenpalet van de natuur. Genieten maar ... ook van dit stukje hemel ... Deze vakantie is het ideale moment voor mij om alles even gewoon zijn gang te laten gaan. Voorbije dinsdag heb ik mijn laatste van de vier spuitjes gekregen die de aanmaak van cortisol in de bijnierschors zouden moeten aanzwengelen. En of er aangezwengeld wordt. Het effect op Crohn is in ieder geval positief, en natuurlijk zijn er ook wederom de neveneffecten met 3 tot 4 kg oedeem en de opgejaagdheid en slapeloze nachten. Het zal nu afwachten zijn of de nevenverschijnselen stilaan gaan verdwijnen en of de gunstige evolutie van Crohn zich zal doorzetten zonder stimulatie van de bijnier. Het was enkele dagen geleden dat ik tijdens één van mijn nachtelijke omzwervingen door het huis spijkers en hamer ter hand had genomen, en in de leefruimte twee mijn mijn schilderingen had opgehangen : 'Stilleven 1' (bericht 010) en 'Landschap 15' (bericht 009). Dit laatste kaderde perfect in zijn omgeving, maar de verticale positie van het stilleven stond echter teveel onder druk van het verlaagde plafond, en ik draaide de schildering intuïtief naar de horizontale stand. Afstand nemend, keek ik ,verbaasd over de impact van deze simpele gedaanteverwisseling, naar een nieuwe schildering. Ik ervoer het als de ontdekking van een hééél klein stukje hemel (ach, Mulish zal hier wel voor iets tussen zitten). Het trof me. Nu zou je het een nieuwe titel kunnen geven, bijvoorbeeld 'Landschap 16' of 'Stukje hemel'?