163 | 'LE TOUR 2015' = MIJN JULI ... SCHELLEBELLE ...

... of, hoe ik mijn maand juli van dit jaar ervaar ... een beetje zoals in de 'ronde van Frankrijk' : met vele en hoge bergen en diepe dalen, met heerlijke glorierijke momenten maar ook met beroerde diepe teleurstellingen, met te weinig recuperatietijden, met zelfs enkele dagen van uitputting en het niet meer zien zitten ... De maand is nog niet voorbij, en er zijn nog 3 dagtrips richting Leuven te gaan. En hopelijk brengt daarna de maand augustus soelaas, en kunnen de batterijen terug worden opgeladen in het vooruitzicht van een volgend academiejaar in kasteel Meylandt, en ook met het oog op het avontuur van eind augustus-begin september dat ik aangegaan ben in Schellebelle. In maart van dit jaar ontving ik een email van 'Sarelti' , een atelier/galerie in Schellebelle, met de uitnodiging om mee te doen aan de openatelierdag/tentoonstelling tijdens het laatste weekend van augustus en het eerste van september. Na lang twijfelen en raad vragen, heb ik toch maar besloten om mee te doen, al was het maar om dit eens mee te kunnen maken. Maar de twijfel is er nog steeds, vooral omdat ik nooit heb geschilderd om te verkopen, wat uiteindelijk toch de bedoeling is van een galerie. En ik weet nu al dat bij eventuele verkoop van een van mijn werken, ik er met pijn in het hart afstand van zal doen. Ik zal mijn deelname hieraan maar beschouwen als een avontuur, en ook als een kans om mijn (door omstandigheden) besloten kring eens te doorbreken, letterlijk en figuurlijk ... en misschien hou ik er interessante contacten aan over ... Hopelijk laat mijn conditie dit toe. Zondag 30 augustus 2015 probeer ik aanwezig te zijn vanaf 14 uur.

162 | JULI 2015 = 6 LEUVENTRIPS = SCHILDERSTOP ... MAAR NIET TSS DE OREN ...

De maand juli belooft een drukke maand te worden met o.a. 6 (dag-)trips naar Leuven. De eerste is reeds achter de rug : naar 'dermatologie' op woensdag 1 juli, voor een PDT-behandeling van mijn 'scalp'(zo noemen ze de hoofdhuid op dermatologie, het heeft dus niets te maken met indianenverhalen). En het gekke van deze behandeling was dat ik nu, terwijl ik reeds jaren mijn zeer dunne en kwetsbare huid (ten gevolge van de nevenwerkingen van meerdere medicamenten) tegen rechtstreeks zonlicht moest beschermen, 2,5 uur in volle zon moest gaan zitten of wandelen, nadat mijn scalp was ingesmeerd met een sterke zonnecrème en daarna een speciale PDT-zalf. Met deze geel-witte smurie op mijn hoofd heb ik iets meer dan twee uren in volle zon op het terras van de 'notre dame' gezeten; schuin tegenover de kathedraal. Ik heb daar de zon even achter de torentjes van het stadhuis zien verdwijnen ... en daarna, hoedje op, naar huis, douchen, en over een maand controle en tweede PDT-behandeling. En bij thuiskomst wachtte het minder prettige nieuws dat kleinzoon Daan in het ziekenhuis lag met een longontsteking. Het was een zware dag. De overige 5 trips naar Leuven zullen gaan naar 'oogheelkunde' voor een 'katarakt-operatie' aan het linker oog (die echter niets zal veranderen aan de onherstelbare vervormingen in mijn centrale zicht ten gevolge van 'serosa centralis'), en naar 'hematologie' voor de 3-maandelijkse bloedcontrole, en naar prof. Coremans i.v.m. 'Crohn' en de algemene toestand, en opnieuw naar 'dermatologie' voor controle en een tweede PDT-behandeling, en tenslotte naar 'reumatologie'. Naar deze laatste zal ik met gemengde gevoelens gaan, want alles wat van januari tot vandaag is ondernomen tegen de pijnlijke toestand van mijn beide handen, is uitgedraaid op telkens weer fiasco's. Eerst was er besloten om de 'reumatoïde artritis' te behandelen met 'Medrol', waarvoor ik geweend heb omwille van de zeer nare herinneringen van enkele jaren terug, en opnieuw ben ik redelijk snel getopt met 'medrol', want alles is beter dan je te voelen afglijden naar een depressie. Daarna kwam de behandeling met 'salasopyrine', waarmee ik ook ben gestopt na enkele weken vanwege de maag- en darmproblemen die voor mij fysiek en ook mentaal ondraaglijk werden. En daarna werd besloten een therapie op te starten met 'colchicine' en allopurinol' ter bestrijding van mogelijks 'jicht' omwille van een relatief hoog urinezuurgehalte. Met 'colchicine' ben ik zelfs niet begonnen, want na enig speurwerk en overleg met gastro-entero bleek dit medicament een serieuze bijwerking te hebben, en zeker voor Crohn patiënten, dit was een diarree bom. En 'allopurinol' heb ik enkele weken met zeer lage dosis kunnen nemen, maar het opdrijven naar een hogere dosis zorgde wederom voor diarree toestanden die er teveel aan waren, en die zowel fysiek als mentaal niet te dragen waren. En na overleg met de huisarts heb ik besloten ook hiermee te stoppen. En hoe het nu verder moet? Ik weet het niet. Mijn echtgenote heeft nog de kans gezien om in deze toch al drukke julimaand ook nog eens 2 dagen Zeeland vast te leggen met een verblijf in 'Villa Magnolia' in Oostkapelle. En als je dan weet dat mijn fysieke conditie van die aard is dat elke van de 8 besproken dagen in juli zal moeten resulteren in 1 of 2 recuperatiedagen ... dan schiet is bijna niets meer over om te schilderen. En in feite komt dat nog redelijk goed uit, want ik was ook wat uitgekeken op wat ik nu reeds lange tijd deed, en ik voelde reeds geruime tijd de drang om iets anders te gaan doen . Maar tussen de oren zal ik wel dagelijks bezig zijn met schilderen en/of aanverwantew.

161 | SCHILDERING 17 'INVASION' ...

Met schildering 17 in de reeks 'Landscapes 2014-15' is de voorbije dinsdag 30 juni 2015 in mijn thuisatelier het academiejaar 2014-15 afgesloten. Rekening houdend met het feit dat meer dan de helft van werken van dit academiejaar (1e specialisatiejaar) bestaat uit dubbele doeken, zijn dat in totaal 27 doeken, waarvan enkele in acryl en de overgrote meerderheid in olieverf. En deze klassieke olieverf zal wel altijd mijn favoriet blijven, want meerdere pogingen met zowel acryl, als met olieverf op waterbasis, konden mij niet dezelfde voldoening in het schilderen geven, maar eerder ergernis en frustratie. En laat nu juist deze laatste, zaken zijn waarnaar ik zeker niet op zoek ben. Van sommige dubbeldoeken zijn de doeken ook apart te waarderen als zelfstandig werk. En van sommige zijn tijdens het schilderproces de doeken radicaal omgedraaid. Dit laatste werk 17 is van beide een voobeeld. 'Strijd' ('Combat') Olie op doek (Oil on canvas) 120 cm x 80 cm (47,2 in x 31,5 in) 30 juni 2015 (June 30, 2015) 'Arbeid' ('Labour') Olie op doek (Oil on canvas) 120 cm x 80 cm (47,2 in x 31,5 in) 30 juni 2015 (June 30, 2015) 'Invasie' ('Invasion') 0lie op doek (Oil on canvas) 160 cm x 120 cm (63,0 in x 47,2 in) 30 juni 2015 (June 30, 2015) En er is nog een vraag die mij bezig houdt. Heb ik, vooral dit laatste jaar, geleidelijk de kleur ontdekt, of zijn het de kleuren die mij gevonden hebben?