vrijdag 25 september 2015

165 | SCHILDERING 'Smeltvrees' ...

De voorbije zaterdag 19 september was het reeds de vierde schilderles in kasteel Meylandt waarvoor ik noodgedwongen heb moeten passen, wegens een wederom overhoop liggend darmstelsel. De kuren van 'Crohn' zijn toch zo onvoorspelbaar... en voor alle zekerheid heb ik toch maar een afspraak gemaakt met Gasthuisberg hieromtrent.
En de zondag was het dan recuperatiedag, met het voornemen om 's anderendaags in mijn thuisatelier te gaan schilderen.
En wonder boven wonder, dat lukte ook nog, en zelfs een ganse dag, op het gemakske natuurlijk, en onder het motto 'Niets moet, alles mag'. En ook dinsdag heb ik nog geschilderd tot een uur of half vier in de namiddag ...
en daarna nog gespeeld met kleinkinderen Daan en Wout ...heerlijk, en beter dan vitamientjes uit een flesje van de apotheek.

En tijdens de schilderles van donderdag heb ik de laatste hand gelegd aan de schildering 'Smeltvrees', de 1e van het nieuwe academiejaar en de 18e van de reeks 'Landschappen 2014-2015'.
Het was een foto van de Rhônegletsjer in het Zwitserse bergdorpje Gletsch die mij inspireerde en die ik als kapstok gebruikte ...


'Smeltvrees' ('Melting Fear')
Olieverf op doek (Oil on canvas)
160cm x 120cm
(63.00in x 47.24in)
24september2015 (Sep24, 2015)

vrijdag 18 september 2015

164 | EINDELIJK ... MEYLANDT & CO ...

In bericht 128 van 26 november 2013 (dus bijna 3 jaar geleden) schreef ik dat door 'serosa centralis' (tengevolge van het gebruik van 'cortisonen' die echter noodzakelijk zijn wegens 'Addison') in mijn linkeroog ik met dat oog in het centrum van het zicht alles verkleind en vervormd zag, en ook dat de transparante okergele vlek stoorde bij kleurbeoordeling. Gelukkig nam het goede rechteroog het zien grotendeels over.
Het slechte nieuws echter is de ontdekking van een beginnende 'serosa centralis' in het vooralsnog goede rechteroog. En als dit zich voort ontwikkelt, dan wordt dit echt rampzalig. En chirurgisch ingrijpen is geen optie omdat het risico op onherstelbare schade aan het oog te groot is.
Men is nu wel opnieuw begonnen met een reeks van drie maandelijkse injecties in het linkeroog. De eerste injectie heb ik op 10 september laatstleden gehad. Deze recentste generatie van injecties zou misschien de lekkage kunnen stoppen ... misschien ... afwachten maar.

En van schilderen is tijdens de voorbije grote vakantie zeer weinig in huis gekomen, ook al omdat ik me enkele periodes zo slecht heb gevoeld dat ik ervoor vreesde dat de chronische leukemie was omgeslagen in een acute. Gelukkig bracht een controle op 'hematologie' het geruststellende nieuws dat er niets was veranderd.

Wel heb ik geprobeerd een portret te schilderen met het schildersmes, een portret van de twee kleinkinderen. Maar algauw had ik door dat deze techniek veel en langdurig oefenen zou inhouden vooraleer ik me hieraan zou wagen. Het werd dan ook een flop, en met een vod heb ik heel de schildering dooreen gewreven tot een zeer wazig portret. De oudste van de twee herkende de geportretteerden, en dat was dan toch het enige lichtpunt van dit werk.

En tijdens één van die extreem warme dagen in augustus heb ik ook nog enkele doeken een magere onderlaag gegeven met olieverf, verdund met terpentijn. Met openstaande ramen ... en te drogen gezet op het plat dak ... het deed goed die geur nog eens te kunnen opsnuiven.

En omdat op de zolderkamer een paar honderd schilderingen verspreid stonden, waarbij door de bomen het bos niet meer gezien kon worden, ben ik ook enkele dagen bezig geweest met alle werken te sorteren, in groepen bij elkaar te plaatsen, en van de nodige info (titel, afmetingen, techniek) te voorzien. Zo zijn er de groepen 'ABSTRACTEN' (60), 'VARIA' (15 en meer), 'MEMORIES' (25), 'LANDSCAPES2014-2015' (16 voorlopig), en dan nog vele doeken van de eerste academiejaren.

En tijdens de laatste weken van de grote vakantie ben ik me stilaan beginnen voor te bereiden op het nieuwe schooljaar, de stille hoop koesterend dat mijn conditie tegen dan voldoende zou zijn. En op 12 september ben ik op de academie terug begonnen. Lang heb ik er naar uitgekeken, en wonderwel ging het conditioneel behoorlijk goed. En deugd dat het deed! Ergens illustreert het misschien ook het feit dat een positieve ingesteldheid (tussen de oren) een invloed heeft op het conditionele ... toch?

En de voorbije woensdag waren er in Leuven de foto's van de longen en de echo van de nieren (naar aanleiding van de twee keer tumoren in beide nieren van jaren terug). De resultaten van deze onderzoeken zorgen jaarlijks toch voor de (on)nodige onrust ... maar alles was in orde ! ... wederom een positief duwtje ...

En na enkele tevergeefse pogingen om uit de reeks dubbele doeken 'Landscapes2014-15' te stappen en nieuwe wegen te gaan bewandelen, ben ik dan maar begonnen met het achttiende landschap in die reeks. In deze schildering ga ik trachten de onderschildering met zijn rode tinten/tonen actief te laten meespelen. We zien wel wat het wordt ...