zaterdag 4 augustus 2012

090 | THUISATELIER DRAAIT ... WORSTELEN MET DE WERKELIJKHEID ...

Thuisatelier

De vierdaagse naar Zeeland (zie bericht 088) van de eerste week van juli had enkele schetsen opgeleverd van de omgeving van 'Villa Magnolia', onze verblijfplaats in Oostkapelle. Het schilderen ter plaatse 'en plein air' was er toen niet van gekomen. Maar die schetsen, samen met enkele foto's die ik daar gemaakt had, zouden voldoende materiaal leveren om in mijn thuisatelier enkele schilderijen te kunnen maken. En dat is gelukt. Gisteren heb ik twee schilderingen afgewerkt.

Het was de tweede ochtend in Oostkapelle toen ik me 's morgens rond een uur of zes, gewapend met schetsblok en pen, voor het kleine huisje, dat ik gemakshalve maar 'oranjerie' noemde, installeerde. Dit waren zalige momenten. De wereld die nog leek te slapen. De zon die het mistige aan het verdrijven was. En daar zat je dan te schetsen, midden in een natuur die al volop actief was, fladderend, fluitend, kwetterend, ... zalig ...
Het uiteindelijk resultaat is de schildering 'Oranjerie Villa Magnolia' geworden. En belangrijk om weten : het is geen kopie van de werkelijkheid, wat trouwens nooit mijn bedoeling was.

We hadden aan de achterkant van 'Villa Magnolie' op het gelijkvloers een kamer met een terrasje, afgeschermd door hagen. En vanaf dat terras heb ik op de derde dag 's ochtends enkele schetsen gemaakt van de tuin, met in de verte het kleine huisje, de 'Oranjerie'. In mijn thuisatelier is hieruit dan de schildering 'Zomers Zicht Vanaf Terras Magnolia' voort gekomen. Ook deze schildering had nooit de bedoeling de werkelijkheid te kopiëren.

Worstelen met de werkelijkheid

Altijd al heb ik moeite gehad met het kopiëren van de werkelijkheid in de kunst. Wel kan ik appreciatie opbrengen voor het vakmanschap dat bijvoorbeeld fluweel zo kan weergeven dat je werkelijk fluweel ziet en zou willen aanraken. Het kopiëren is zo tijdrovend, en voor mezelf vind het zonde van het tijdverlies. Ik spendeer mijn tijd liever aan creatieve acties, aan ontdekkingstochten, aan spelen met composities en beeldaspecten zoals kleur, vorm, contrast, ritme, beweging, verrassing, ...
Je kan natuurlijk de werkelijkheid als onderwerp nemen en deze veranderen in een nieuwe waarheid, jouw waarheid, door te bewerken, te veranderen, te verbeteren, te accentueren, er jouw werkelijkheid van te maken ... en dat is wat ik met de twee schilderingen gedaan heb. De landschappen zijn herkenbaar maar veranderd in functie van o.a. de compositie, de kleurencombinatie of -contrast, de vorm, de techniek, de sfeer, ...

Deze landschapsschilderingen waren leuke tussendoortjes, maar ik denk dat ik toch ga terugkeren naar het meer non-figuratieve van kleur en vorm, waarin ik me bij momenten totaal in kan verliezen, en achteraf ook vaak intens van kan genieten ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten