dinsdag 31 december 2013

131 | TIP 1 ... IL POSTINO ... TIP 2 ... TENTOONSTELLING HERMAN MAES

AANRADERS ...

Woensdagavond 1 januari 2014 op Canvas om 20u15 de ontroerend mooi film 'Il Postino'. Een aanrader ... voor de liefhebber natuurlijk, de liefhebber die in alle rust en stilte kan en wil genieten van inhoud en beeld. Geen eindejaarsdrukte ... ik heb de film alvast geprogrammeerd om op te nemen ...


**********************

Op zondag 12 januari 2014 om 17 uur opent de tentoonstelling

'HERMAN MAES
BLACK MOUNTAINS, CRAWLING SEAS, CROSSING BORDERS'




in CC Maasmechelen.
De tentoonstelling loopt tot zaterdag 29 maart 2014.

Openingsuren :
Maandag tot vrijdag : 9 tot 12 uur en 13 tot 20 uur
zaterdag : 10 tot 12 uur en 14 tot 17 uur

Gesloten op zondag, en van 12 tot 15 februari, en van 3 tot 8 maart.

woensdag 18 december 2013

130 | NIEUWE PORTFOLIO ...

Sinds gisteren staat mijn nieuwe portfolio online. De webruimte van 'skynet' (belgacom) was overvol met o.a. een kalligrafiesite, zodat de portfolio er echt niet meer tussen kon. Vandaar dat ik gebruik gemaakt heb van de gratis blogs van 'blogger', die zeer gebruiksvriendelijk zijn, en waarin ik zelf nog met 'html' kon spelen om zo iets persoonlijks te creëren.

129 | ... 20, 21 en 22 ...

Het positieve nieuws is het feit dat ik de laatste maanden slechts tweemaal naar Leuven moest voor raadplegingen, en het feit dat de serie 'memories' bijna wekelijks werd uitgebreid met een nieuwe schildering ... nummers 20, 21 en 22 ...

Minder goed nieuws kwam van de afdeling 'oogziekten' in Leuven. Alle mogelijke behandelingen voor de 'serosa centralis' in mijn linkeroog zijn gebeurd, echter zonder enig resultaat. En het verdict luidde : afwachten ...

En morgen is er nog de driemaandelijkse raadpleging op 'hematologie'. Hopelijk mag ik de behandeling met 'epo' verder zetten, en liever nog ietsjes intenser, want ondanks de kleine verbetering in spiersterkte, is de pijnlijke vermoeidheid 's namiddags en 's avonds de spelbreker die mij aan huis gekluisterd houdt. Steeds vaker krijg ik het gevoel dat ik in mijn eigen huis, thuis dus, de gevangene ben van mijn fysieke beperkingen. En soms dringt een fractie van de betekenis van het begrip 'eenzaamheid' tot me door. En het besef dat een bezoeker die zich aan je voordeur aanmeld eerder uitzondering dan regel is, kan al eens pijn doen. Maar laat me deze sombere gedachtegang maar vlug opzij zetten om plaats te maken voor drie nieuwe schilderingen.


'Stilleven 20 met Venster'
('Stillife 20 with Window')
Olieverf op doek (Oil on canvas)
80 cm x 100 cm (31.50 in x 39.40 in)
7 december 2013 (Dec 7, 2013)



'Stilleven 21 met Venster'
('Stillife 19 with Window')
Olieverf op doek (Oil on canvas)
80 cm x 100 cm (31.50 in x 39.40 in)
14 december 2013 (Dec 14, 2013)



'Stilleven 22 met Venster'
('Stillife 19 with Window')
Olieverf op doek (Oil on canvas)
80 cm x 100 cm (31.50 in x 39.40 in)
14 december 2013 (Dec 14, 2013)


En nog enkele details :

      
   

dinsdag 26 november 2013

128 | IN WOELIGE EN RUSTIGE WATEREN ... STILLEVENS 17, 18 EN 19 ...

Perikelen

Het schilderen aan de academie in de voormiddag valt enorm mee. De fysieke conditie is er wederom lichtjes op vooruitgegaan, maar kan bijlange niet tippen aan de 'boost' die ik enkele jaren geleden ondervond. Maar ja, we roeien verder met de riemen die voorhanden zijn, met moeite, en soms met veel opspattend water in en naar de omgeving. Vooral mijn zicht ondervindt steeds meer hinder van het 'macula gat' (gat in de gele vlek) en de 'serosa centralis' van mijn linkeroog. In vergelijking met mijn goede rechteroog ziet mijn linkeroog in het centrum van haar zicht steeds een transparante gele vlek, wat een objectieve kleurbeoordeling onmogelijk maakt, en is er alles vervormd en kleiner.




Het rechteroog neemt goddank het zien grotendeels over, maar de laatste tijd gooit dat totaal verschillende beeld van het linkeroog zich er regelmatig tussen, en dat zorgt soms voor problemen. Afstanden inschatten wordt moeilijk. Oneffenheden in de vloer kunnen traceren wordt moeilijk. Teksten lezen wordt moeilijk.

Schilderen

En het schilderen wordt ook moeilijker. Nauwkeurigheid behoort bijna tot het verleden. Door de problemen met het inschatten van diepte en afstand is het plaatsen van het penseel op het doek vaak een gevoelsmatige gok. En noodgedwongen is mijn manier van schilderen anders, ruwer, rauwer, nonchalanter, ... geworden ... wat echter wonder boven wonder uitstekend te matchen is met de schilderingen van de serie 'memories', waarvan ik blijkbaar zelfs moeilijk voor even afstand van kan nemen. Voortdurend speur ik naar kapstokken voor nieuwe schilderingen in de vorm van foto's van ruïnes, vervallen interieurs waarin het licht een belangrijke rol speelt. Deze fascinatie voor het oude, verweerde, vervallen, verwilderde, zowel in architectuur als in natuur, heb ik altijd al gehad.
En dan zijn er de herinneringen die ik, misschien onbewust dwangmatig, als memoires in mijn schilderingen verwerk ...
En zo zijn er nu alweer drie schilderingen bijgekomen.


'Stilleven 17 met Venster'
('Stillife 17 with Window')
Olieverf op doek (Oil on canvas)
80 cm x 100 cm (31.50 in x 39.40 in)
9 november 2013 (Nov 9, 2013)



'Stilleven 18 met Venster'
('Stillife 18 with Window')
Olieverf op doek (Oil on canvas)
80 cm x 100 cm (31.50 in x 39.40 in)
17 november 2013 (Nov 17, 2013)



'Stilleven 19 met Venster'
('Stillife 19 with Window')
Olieverf op doek (Oil on canvas)
80 cm x 100 cm (31.50 in x 39.40 in)
25 november 2013 (Nov 25, 2013)


zondag 27 oktober 2013

127 | DE MEMORIES-EXPRES DIESELT VERDER ... TROTS PERIKELEN ...

Perikelen

Mijn vorige bericht 126 dateert alweer van veertien dagen geleden. De tijd lijkt steeds sneller te gaan. En het gevoel van 'De tijd gaat snel, gebruik hem wel' houdt in mij de schilderdiesel draaiende ondanks het feit dat mijn conditie er niet op vooruitgaat en het ijzerinfuus van 10 oktober blijkbaar geen of weinig effect heeft, vooralsnog.

Niets doen, is kostbaar tijdverlies, en ook al wordt ik vaak gedwongen om te rusten, dan maalt het in mijn hoofd, want plannen en dromen zijn er genoeg, teveel om te kunnen realiseren. En al die plannen en dromen zorgen voor een onweerstaanbare drang tot creatief bezig zijn, tot schilderen, en niet beperkt tot één stijl, maar experimenterend, vaak non-figuratief, maar ook figuratief. Zo ben ik momenteel, na de non-figuratieve schilderingen 1 en 2 van begin september, al een tijdje bezig met de serie 'Memories'.

Het ontstaan van dit project situeert zich enkele jaren geleden, in juni 2011 (zie bericht 041)toen ik na vele non-figuratieve composities van kleur en vorm afwisseling zocht in een schetsmatig, snel geschilderd stilleven.
En in december 2011 (zie bericht 059) sloot ik het eerste trimester af met een volgend stilleven, waarin ik rechts beneden het silhouet geschilderd heb van een toren ... één van de vier torens van het houten kasteel dat ik als kind ooit van de Sint had gekregen ... mijn vader zaliger was meubelmaker ... En zo was de eerste steen gelegd van wat later de serie 'Memories' zou worden, maar dat wist ik toen nog niet.

En momenteel telt deze serie zestien stillevens van interieurs van verval, ouderdom, geschiedenis, ... , waarin vensters en licht een belangrijke rol spelen, en waarin ik herinneringen heb geplaatst, gelukkige, dierbare en ook droevige.
De laatste twee weken brachten schilderingen 5, 6 en 7 van dit schooljaar het totaal in deze reeks op 16.


Stilleven 14 met Venster
Olieverf op doek
80 cm x 100 cm
20 oktober 2011


Stilleven 15 met Venster
Olieverf op doek
80 cm x 100 cm
26 oktober 2013


Stilleven 16 met Venster
Olieverf op doek
80 cm x 100 cm
26 oktober 2013

zondag 13 oktober 2013

126 | SCHILDERINGEN 3 & 4 ... IJZER BIJTANKEN ...

Perikelen

De 11e les van donderdag 10 oktober 2013, heb ik aan me laten voorbij gaan omwille van de 28e trip van dit kalenderjaar naar Gasthuisberg voor een infuus met 'ijzer' in het 'Oncologisch Dagcentrum'. In vergelijking met enkele jaren geleden had het dagcentrum een grondige, groene facelift ondergaan. En op de muren rond de parking waren klimplanten uitbundig bezig met afscheid nemen van de zomer.

   

En de bloedanalyse bevestigde duidelijk dat dit ijzertekort echt wel aangevuld moest worden, temeer omdat vele van mijn bloedwaarden sowieso altijd al op de benedengrens of eronder liggen, en omdat er nu door het gebruik van 'epo' nog meer 'ijzer' wordt verbruikt. Enkele weken geleden was de test met een bruistablet 'ijzer' uitgedraaid op een fiasco, met daags nadien een totaal ontredderd darmstelsel, dat een tiental dagen nodig heeft gehad om te herstellen.
Met het toegediende 'ijzer' zou ik nu voldoende reserves moeten hebben gedurende een achttal weken ...

De 'serosa centralis' van mijn linkeroog begint me steeds meer te hinderen, en behalve de hundertwasserachtige architectuur die mijn linkeroog overal waarneemt, zie ik mensen die in de verte naderen door mijn linkeroog als smalle, giacometti-achtige figuren ... waar gaat dit eindigen ?

Schilderen


En hoe het met schilderen gaat ? Goed ! Ik heb er echt zin in, en laat me leiden door gevoelens, intuïtie, en alles wat mijn pad kruist. Momenteel heb ik het non-figuratieve spel van kleur, vorm en compositie opzij gezet, en houden stillevens van verval en herinneringen me in hun ban. Zo is de reeks 'memories' uitgebreid met 'Stilleven 12 met Venster' en 'Stilleven 13 met Venster' de 3e en 4e schildering van dit academiejaar.


'Stilleven 12 met Venster'
Olieverf op doek
80 cm x 100 cm
5 oktober 2013



'Stilleven 13 met Venster'
Olieverf op doek
80 cm x 100 cm
6 oktober 2013

zaterdag 21 september 2013

125 | ... PERIKELEN MISSCHIEN TOCH MATIG POSITIEF ... EN SCHILDERING 2 ERG POSITIEF ...

Perikelen

De voorbije donderdag heb ik gepast voor les 5 omdat er in de namiddag de 26e trip naar Leuven op het programma stond, en eerst naar de academie en dan door naar Gasthuisberg, dat zou te zwaar zijn. Het was de driemaandelijkse controle op de afdeling 'hematologie'. Ondertussen is het reeds bijna 11 jaar dat in mijn rugzak 'Crohn' het gezelschap heeft gekregen van 'CML', en is het ook reeds 10 jaar dat het medicament 'Glivec' deze leukemie behoorlijk onder controle houdt.
De drie epo-suitjes 'Aranesp 20µg' van de afgelopen maanden, hebben heus wel effect gehad op mijn fysieke toestand. De spierzwakte is verbeterd en de uithouding ook, maar niet in die mate zoals ik het had verwacht. Ik zou tevreden geweest zijn indien ik ook maar de helft van de energie zou krijgen van enkele jaren geleden, toen ik me enkele maanden fantastisch goed heb gevoeld, bijna euforisch goed. Maar de conditie is slechts een kwartje van die van toen. En misschien moet ik er maar mee tevreden zijn, want volgens de assistent 'hematologie' waren in feite alle besluiten van de consultaties/onderzoeken van de verschillende afdelingen (inwendige, urologie, fysische geneeskunde, nefrologie, ...) van (matig) positieve aard. En de tussentijdse bloedcontroles van de laatste maanden wezen bijvoorbeeld ook uit dat de epo ervoor gezorgd had dat de 'hemoglobine' van 9 naar bijna 11 was gestegen ... positief dus ...

Behalve de 'serosa centralis' in mijn linkeroog, dat is een ander geval, met weinig of geen hoopvolle vooruitzichten ...

Schilderingen

En samen met het gematigde optimisme i.v.m. de gezondheid, zorgt de inspirerende omgeving van kasteel Meylandt ervoor dat de ontdekkingsreizen op het canvas wederom ontspannend en boeiend worden. Zo heb ik vandaag de 2e schildering van dit schooljaar afgewerkt, met veel plezier en voldoening.


'Hoop' ('hope')
Olieverf op doek (Oil on canvas)
80 cm x 120 cm (31.5 in x 47.24 in)
21 september 2013 (Sep 21, 2013)


...en nog enkele details ...

      

zondag 8 september 2013

124 | GESLAAGDE TEST ... MOOIE AFSLUITER ...

Dat de schilderlessen van donderdag- en zaterdagvoormiddag geslaagd waren en me veel voldoening gaven, was al duidelijk in het vorige bericht, waarin ik echter de mooie afsluiter vergat te vermelden. Bij het verlaten van het kasteel zag ik aan de achterzijde van het kasteel, langs de vijvers, een rij 2pktjes staan ... fantastisch ... nog steeds het autootje van mijn dromen ...

                
  

123 | NIEUW SCHOOLJAAR ... NIEUWE SCHILDERING ... OUDE PERIKELEN ...

Schilderingen

Omdat mijn fysieke conditie nog steeds van die aard is dat ik 's namiddags steeds overvallen wordt door grote vermoeidheid, reden waarom ik vorig schooljaar trouwens halverwege heb moeten opgeven, en omdat ik zo'n opgave niet nog een keer wil meemaken, heb ik in overleg besloten dit schooljaar de schilderlessen in de voormiddag te volgen, bij Liesbet Lenaerts en Herman Maes.

En ik mag met enige blijdschap zeggen dat deze eerste lessen reuze zijn meegevallen. Donderdag voormiddag ben ik begonnen aan een nieuwe schildering, en zaterdagmiddag was schildering 1 van het nieuwe schooljaar een feit. Ik heb dit werk de titel gegeven 'Door de Gipsplaat'. Hoe ik aan deze titel ben gekomen zal misschien duidelijk worden bij het bekijken van de afbeelding, die mij als kapstok/inspiratiebron heeft gediend.

      


'Door de Gipsplaat' ('Through the Plasterboard')
Olieverf op doek (Oil on canvas)
80 cm x 100 cm (31.50 in x 39.40 in)
7 september 2013 (Sep 7, 2013)


Perikelen

Vorige maandag hebben mijn echtgenote en ikzelf onze 25e gasthuisbergtrip verwerkt, want telkens weer is dat toch wel een vermoeiende klus met die autorit, soms uren wachtzaal, en dan vaak consultaties die weinig perspectieven bieden, zoals bijvoorbeeld de 3 injecties in het linkeroog die helemaal geen verbetering hebben teweeg gebracht aan de 'serosa centralis', maar waarvan de toestand enkel maar verergert ... overal ziet mijn linkeroog Hundertwasserachtige toestanden ... Ik ben dat beu ... De enige optie die nog overblijft is opnieuw de laserbehandeling PDT, maar deze keer op volle kracht (i.p.v. halve kracht vorige keer), wat dan mogelijke risico's op andere beschadigingen inhoudt ... geen prettige vooruitzichten.
En dan zijn er ook nog de tegenvallende resultaten van de 3 epospuitjes ... ja, er is een lichte verbetering merkbaar, maar die is echt klein ... teleurstelling alom ...

En ja, er zijn ook positieve dingen te melden. Met 'Crohn' gaat het relatief goed de laatste maanden. En de foto van de longen en de echo van de buik- en nierstreek toonde niets verdachts ... dat is dus goed nieuws!

En na zo'n gasthuisbergbezoek ronden we de dag meestal af door het nuttige aan het aangename te koppelen, zijnde een of ander terras/tuin ...

   

zaterdag 24 augustus 2013

122 | SCHILDERING 37 ...

Schilderingen

Het zomers kleurenpalet houdt me nog steeds in zijn ban, en ondanks de vele gewoontes/hindernissen die ik moest overwinnen om vorige schildering 'Bloemrijk' tot een goed, nou ja behoorlijk, einde te brengen, heb ik mij de voorbije dagen opnieuw gewaagd aan zo'n schildering.

Als kapstok en inspiratie heb ik mij gebaseerd op twee foto's die ik op site 'Flickr' gevonden had.

Het was mijn bedoeling deze keer veel losser te gaan schilderen ... maar telkens weer kwam ik terecht in dat strak afgelijnde, dat geordende, dat vlakke ... en na twee dagen schilderen stond er een werk op de ezel dat mij totaal niet kon bekoren, ik vond het maar niks ... en de derde dag, gisteren dus, stond ik wederom voor mijn doek en keek ik naar de vaasvorm, centraal, met al die in groentonen ingekleurde vakjes ... neen, dat moest eruit ...

En terwijl ik dit vroeger zou opgegeven hebben, stroop ik dan de mouwen iets hoger, laat alle beredenering varen en neem risico's, te beginnen met het overgieten van de vaasvorm met die frisse blauwe kleur ... en dan met oliepastels ... en ... om na enkele uurtjes te eindigen met 'Florissant' ...


'Florissant' ('Flourishing')
Olieverf en pastels op doek
(Oil and pastels on canvas)
23 augustus 2013 (Aug 23, 2013)

Perikelen

Omdat de epo niet het verwachte effect heeft teweeggebracht en ik niet meer hetzelfde als vorig schooljaar aan de hand wil krijgen, namelijk 's namiddags de nodige energie en kracht missen om nog te schilderen, ga ik proberen twee voormiddagen te gaan schilderen in academie 'Meylandt'. Ik kijk er alvast naar uit ...

zondag 18 augustus 2013

121 | SCHILDERINGEN 34 & 35, SAMEN 36 ... KLEUR ... ONDANKS PERIKELEN ...

Schilderingen

De 5 doeken met een houtskoolschets voor de serie 'Memories' staan nog steeds te wachten ... Maar de explosie van kleuren en levensvreugde in het recente werk van Herman Maes, mijn leraar aan de academie, hebben mij dwingend uitgenodigd om mijn gangbare paden in het schilderen te verlaten en nieuwe te betreden, zowel wat betreft kleur alsook vorm en techniek.


En na een verkenningstocht door mijn voorraad kleuren en een hele reeks kleurenmengingen heb ik mij gewaagd in het onbekende, het onwennige, wat leidde tot een zoektocht, soms een worsteling ... en schilderingen 34 en 35 die samen 'Tweeluik Bloemrijk' vormen.

'Tweeluik Bloemrijk'
Olieverf op doek
100 cm x 70 cm
17 augustus 2013

Ondertussen staat een nieuw, blank doek van 80 cm bij 120 cm klaar om een weelde aan bloemen en kleuren te ontvangen, maar dit zou anders moeten dan 'Tweeluik Bloemrijk'. Het zou minder clean, minder afgeveegd, minder decoratief ..., maar meer impulsief, meer intuïtief, meer organisch ... een beetje wilder mogen ...

Perikelen

Je zou verwachten dat mijn schildersactiviteiten een uiting zijn van het feit dat het met mijn gezondheid goed gaat, maar niets is minder waar, want ik voel me de laatste tijd, vooral vanaf 's middags, zo slap als een vod ... en die kleuren helpen me te ontsnappen uit de donkere gedachtewereld die me soms overvalt ...
Nee, het gaat niet zoals ik verwacht had. De epo, weliswaar maar de helft van de dosis die ik enkele jaren geleden kreeg, heeft zeer weinig effect ... misschien vraagt deze epo teveel ijzer van mijn lichaam ... ik weet het niet. Morgen ga ik informeren of er geen bloedonderzoek kan gebeuren, want zo kan het niet verder ...

zaterdag 10 augustus 2013

120 | ... EN OPNIEUW STILAAN RECHT KOMEN ... + ....

De 460 pagina's van het boek 'Dat kan mijn kleine zusje ook' zijn inmiddels uitgelezen, soms ook doorworsteld.
Indien er nu in dit boek bij alle uitvoerig beschreven kunstwerken (en het waren er veel) een afbeelding ter illustratie zou te vinden zijn, dan zou het lezen een stuk aangenamer geweest zijn ... een schilderij bespreken zonder het te zien ... hopeloos.
Het tweede boek, waarvan ik hoge verwachtingen koesterde omdat alles in dat boek zich afspeelt in het begin van de vorige eeuw, een tijd die mij reeds langer dan vandaag enorm fascineert, dat boek met de titel '1913 Het laatste gouden jaar van de twintigste eeuw' van de hand van Florian Illies, valt echter tegen omwille van de vaak moeilijke kronkels in de zinsbouw, en omwille van de vele, mij totaal onbekende personages uit de interne Duitse historie. Interessant zijn dan alweer wel die flarden uit de levensgeschiedenissen van bijvoorbeeld Kokoschka, Thomas Man, Paul Klee, Kandinsky, Kafka, Jung, Freud, Gropius, ... en nog vele anderen.

Schilderingen


Aan het drieluik 'Dans' is op 1 augustus 2013 de laatste penseelstreek toegevoegd ... om plaats te maken voor wederom iets totaal anders, iets kleurrijks, iets vrolijks, ... nieuwe tubes olieverf en nieuwe schildersmessen liggen klaar, nieuwe doeken staan klaar ... Reeds een tiental dagen ben ik bezig met de voorbereidingen op deze ontdekkingsreis, alle dagen een beetje, want mijn rechterbeen heeft nog steeds rust nodig ...

Perikelen

En het heeft lang geduurd, bijna 3 weken, maar nu is de beenwonde ten gevolge van mijn val van 22 juli goed aan het genezen. Pas sinds vorige week woensdag is er zich aarzelend wondkorst gaan vormen op de beenwonde, en sinds enkele dagen is de wonde dicht en sinds gisteren zijn de 12 draadjes verwijderd. De verzorging tweemaal daags moet wel nog enkele dagen om dan over te gaan naar eenmaal per dag ... het gaat dus de goede kant op ... duimen maar ...

zaterdag 27 juli 2013

119 | + + + OM TE EINDIGEN MET -

Perikelen

Het geduld wordt stilaan beloond, want mijn spierzwakte is ietsjes afgenomen, en het lopen op trappen gaat al iets beter dan voorheen. En vorige zondag 21 juli heb ik me het tweede spuitje 'epo' mogen toedienen. Maar de weg is nog lang ... en hoop doet leven, en dat ondervind ik letterlijk want het feit dat het fysiek iets beter gaat heeft ook positieve gevolgen op het mentale vlak, en heeft er ook toe bijgedragen dat de schildersmicrobe zich serieus is gaan manifesteren.

Schilderingen

En ondertussen zijn we wederom een dikke maand verder sinds het vorige bericht 118 (vrijdag 21 juni 2013) en is het van 27 april geleden dat ik nog een schildering heb afgewerkt. En de vijf doeken voor de serie 'Memories' staan nog steeds te wachten op de eerste olieverfstreken.
Maar zeggen dat er helemaal niets is gebeurd is ook niet waar. Zo kreeg ik op zondag 7 juli 2013 in de vroege ochtend, op uitnodiging van een stralende zon, zin om een poging te doen om de 3 misbaksels van 3 maart (zie bericht 112 : 3 doeken van 60 cm bij 80 cm, die echter uitgedraaid waren op totale mislukkingen, wat ook de reden was om ze niet eerder te tonen of te vermelden) te overschilderen en er een drieluik van te maken.
Deze miskleunen dus :
    

En omstreeks 7 uur 's morgens was ik op het plat dak, onder het raam van mijn atelier, bezig met het installeren van de drie aan elkaar vast geklemde doeken op een plastieken ondergrond, en vervolgens deze doeken met een lakrol een half transparante oud-rozige kleur te geven, die de oorspronkelijk verschillende schilderingen met elkaar zou verbinden.

En op 16 juli heb ik dan een houtskoolschets op het drieluik geplaatst, en op 21 juli ben ik dan gestart met de verdere verwerking van deze triptiek waarvan de titel zou gaan luiden 'Dans', want het was me reeds vanaf 7 juli duidelijk dat de schildering zou gaan over beweging, dans, ritme, ... het drieluik is nog in ontwikkeling ...

  

Behalve een 'Nationale Feestdag' en de kroning van 'Filip I' was deze eenentwintigste juli 2013 voor mij vooral de dag dat ik de weg teruggevonden heb naar mijn schildersezel ... eindelijk ... de schroefdopjes van de tubes draaien, de verven mengen, die geuren opnieuw gewaarworden, zelfs de geur van terpentijn (met het raam volledig geopend!), opnieuw met penseel en verf het doek beroeren, afstand nemen, zien dat het goed is, of verbeteren, ... ik heb er enorm deugd aan gehad, die zondag, en ik hoopte dat dit een nieuwe start zou zijn ... maar eerst nog een tweedaagse trip naar de Leiestreek ...

Fietsen en musea in de Leiestreek

Een fietstochtje een week eerder in onze omgeving was me zo bevallen (blij dat mijn conditie iets verbeterd was) dat het me motiveerde om enkele fietstochtjes uit te stippelen in de Leiestreek, en deze te combineren met bezoeken aan o.a. het 'Museum van Deinze' (tentoonstelling 'Omzien') in Deinze en het 'Museum Dhondt-Dhaenens' (tentoonstelling 'Collectie Vandenhove') in Deurle.
Mijn echtgenote en ikzelf, we zouden vroeg vertrekken om de warmte voor te zijn, en in de voormiddag nog een fietstochtje te kunnen doen van zo'n 20 km, dan in Deurle overnachten, en 's anderendaags ongeveer 23 km fietsen en de twee musea bezoeken.
En maandag 22 juli om 9.30 zaten we op de fiets ...


... tot ... een banale val een vroegtijdig einde maakte aan deze tweedaagse. Door de vele wegenwerken en ontbrekende bewegwijzering voor de fietsers liep de trajectafstand al gauw op tot meer dan 25 km. En op zo'n 500 m van onze eindbestemming; ik weet niet hoe, maar ik ben op mijn zij gevallen met de fiets half op me, midden op de smalle asfaltweg. Mijn echtgenote heeft me onmiddellijk geholpen, en een echtpaar dat net met hun auto passeerde, heeft me naar een huisartsenpraktijk gebracht. Mijn elleboog was geraakt, maar vooral mijn rechter scheenbeen vertoonde een hevig bloedende diepe wonde. Eén van de twee vrouwelijke artsen van de duoperaktijk heeft de wonde met geduld en kennis van zaken gehecht. Bedankt!
En er zat niets anders op dan naar huis te gaan ... einde tweedaagse ... tijdelijk niet meer schilderen, want rusten met de benen omhoog ... spijtig dat ik geen naam of adres heb van het echtpaar dat me naar de arts bracht, want ik zou hen graag bedanken ...

Ik ben nu wel begonnen met het lezen van één van de ongeveer 20 ongelezen boeken die nog stonden te wachten : 'Dat kan mijn kleine zusje ook' van Will Gompertz, waarin deze op heldere wijze en met sober taalgebruik antwoord geeft op de vraag waarom moderne kunst kunst is ... ik zit al aan pagina 90 van de 460 ...