084 | DRIE VLIEGEN IN EEN KLAP ... SLAKKENTEMPO OPDRIJVEN ...

Les 66 van maandag 4 juni 2012 Kasteel Meylandt. In het rek in de sacristie (het kleine kamertje rechts) stonden nog 3 met een magere laag geprepareerde doeken van 80 cm bij 60 cm te wachten op hun lotsbestemming. Als ik die nu eens boven elkaar zou plaatsen en er een doorlopende schildering op zetten van 80 cm bij 180 cm, zodanig dat de drie doeken ook afzonderlijk een zelfstandig werk zouden vormen ... en zo gedacht, zo gedaan ... tussen mijn verzameling kapstokken vond ik er onmiddellijk eentje dat de ruggengraat zou kunnen vormen voor het drieluik ... Vervolgens de drie doeken op en tegen de schildersezel geplaatst, netjes boven elkaar, er met houtskool een ruwe schets op getekend, en tenslotte enkele donkere vlakken ingekleurd die voor het evenwicht in de compositie moeten zorgen ... en de rest is voor volgende les ... binnen zo'n 10 dagen want les 67 van donderdag 7 juni 2012 moet plaats maken voor de 12e trip van dit jaar naar Gasthuisberg, enkele uren op het Oncologisch Dagcentrum voor een 5e en laatste tankbeurt 'ijzer', en daarna nog een 'BMC-test' (densiteit van de botten) op de afdeling radiologie. En of het wegvallen van de schilderles op pinkstermaandag nog niet voldoende was, was er op maandag 11 juni ook geen les wegens de 'jury' ... spijtig ... Ik hoop dat ik er donderdag kan zijn want aan dit slakkentempo geraak ik niet vooruit ... en dat wil ik graag ... vooruit ... op reis ... ontdekkingsreis ... En ik hoop nog veel te ontdekken en nog lang te reizen ... en nu kom ik bij een heikel punt. Normaal had ik nu mijn werk voor de jury moeten presenteren. Maar het is een publiek geheim dat bijna iedereen dit aan zich voorbij laat gaan, met gevolg dat het betreffende jaar moet/mag worden overgedaan. En na het laatste specialisatiejaar doet bijna iedereen dat nog eens, zodat er in plaats van 6 jaar 8 jaar kunnen/mogen geschilderd worden aan de academie. Ik beken eerlijk dat ik hier een gans jaar mee geworsteld heb, en dat ik tijdens het 1e trimester had besloten niet mee te doen aan dit systeem dat toch niet helemaal 'koosjer' is. Maar uiteindelijk heeft het besef dat ik niet geleefd mag worden door mijn principes, en dat ik door deze handeling 2 jaar langer kan/mag genieten van het schilderen en van de sociale contacten ... Wat zou ik er later spijt van krijgen moest ik deze gelegenheid niet te baat hebben genomen ... dus ... sorry ... = in ontwikkeling ...