vrijdag 15 juni 2012

085 | GELUKKIG WAS HET ZIJDEN DRAADJE EEN PEZIGE DRAAD ...


Er zijn zo van die dagen dat de dingen niet verlopen zoals gewenst, dat tegenslagen je pad kruisen ... Ik vond het al spijtig dat de les van maandag wegviel. En toen ik die maandag aan het station van Genk had afscheid genomen van mijn dochter, en naar huis wilde terugkeren, heeft mijn 'peugeootje' licht contact gehad met een grotere 'opel' die de grote baan op wilde en telkens ietsjes vooruit reed, stopte, weeral vooruit ... tot ik opeens voelde dat de twee auto's een gemeenschappelijk raakvlak hadden gevonden, zachtjes weliswaar ... een struise, hevig gesticulerende zwarte dame stapte uit en monsterde de achtersteven van haar auto, stapte terug in haar wagen en vertrok ... er was geen schade. Achteraf bleek dit voorval de voorbode te zijn geweest van wat me 's anderendaags zou overkomen. Uit de weerberichten had ik afgeleid dat woensdag mogelijk droog zou blijven. En ik keek er naar uit om dan in de tuin verder te gaan opruimen ... hagen knippen, onkruid wieden, bakstenen en dakpannen verplaatsen, puin ruimen, gras maaien ... Omdat de draad rond de spoel in de kantensnijder bijna op was, ging ik dinsdag na de middag naar de plaatselijke winkel met tuinmachines om alvast een nieuwe spoel te kopen. Bleef ik me daar toch niet haken in een opstekende lusvormige ijzeren constructie van een groene 'hefhulp voor zitmaaiers', en kwam zwaar ten val ... een hevig bloedende geschaafde elleboog ... een open wonde aan de knie waaruit verhakkeld vlees stak en ook iets wit, wat achteraf een 'pees' bleek te zijn ... naar de spoeddienst in Overpelt ... verzorging, hechtingen, antibiotica, 20 dagen 'Wit-Gele Kruis' voor wondverzorging, en vanaf gisteren pijn aan mijn gekneusde ribben (of is het mijn sleutelbeen? Straks aan de huisdokter vragen) ...

Les 68 van donderdag 14 juni 2012

Mijn aanwezigheid in kasteel Meylandt heeft dus bijna letterlijk aan een draadje gehangen. Ik heb geluk gehad dat die pees niet geraakt was, of dat mijn knieschijf niet geraakt was. Nu maar hopen dat alles zich rustig hersteld.

En het schilderen? Ik heb me een drietal uren goed geamuseerd en de eerste kleuren op het drieluik geplaatst. Enfin, ik laat misschien beter het beeld voor zichzelf spreken. Volgende maandag hoop ik hieraan verder te kunnen werken ...

'Drieluik' in ontwikkeling ...

1 opmerking:

  1. Man, man toch, jij blijft ook niet gespaard van pech!

    Ik hoop dat je vlug weer helemaal de "oude" bent!

    Groetjes,
    CC

    BeantwoordenVerwijderen