087 | EINDE SCHOOLJAAR ... NIEUWE UITDAGINGEN ...

Ondertussen zijn de wonden van de valpartij van enkele weken geleden zo goed als geheeld. Alleen het linker sleutelbeen doet bij het diep inademen soms nog pijn, maar het betert elke dag. Les 71 van maandag 25 juni 2012 was de afscheidsles van onze maandagcoach Esther, want vanaf september zal haar uurrooster grondig veranderen. Wij zullen dan een nieuwe lesgever krijgen. Wie dat zal worden is nog niet bekend. Maar Esther zullen we missen ... Omdat ik 's avonds om 18 uur naar het Provinciehuis in Hasselt moest/mocht ben ik in de namiddag maar enkele uurtjes naar de academie geweest, niet om te schilderen, maar omdat het de laatste les was. Spijtig dat we met zo weinig waren, en dat alles zo in mineur alledaags voorbij ging ... In het Provinciehuis vond de uitreiking plaats van de 8 kunstwerken aan de 8 winnaars die een top-3 van de kunstwerken, die een paar weken eerder in het BvL waren voorgesteld onder de titel 'Win een kunstwerk', hadden binnen gestuurd. Ik vond het eerlijk waar een hele eer en ook een groot genoegen de academie van Heusden-Zolder te mogen vertegenwoordigen met het schilderij 'De Toren'. Ik beschouwde dit als een aangename schouderklop, als een teken dat ik goed bezig was. Het werk 'De Toren' (olieverf op doek / 100 cm bij 80 cm / september 2010) was tot stand gekomen naar aanleiding van een foto die op 10 september 2009 in 'DeMorgen' stond : een heus vrachtwagenkerkhof dat in Istanbul was ontstaan na de zware overstromingen van september 2009. Vanuit die foto is, los van het onderwerp, tijdens het schilderproces een nieuwe realiteit ontwikkeld van rust en evenwicht, althans dat was de bedoeling. Het interessante van deze actie was het feit dat de winnaars konden kennis maken met de makers/kunstenaars. Maar het spijtige was het feit dat deze actie zich had beperkt tot een klein kransje van winnaars, makers, kennissen, beleidsmensen, ... en dat hiervan geen verslag in de krant is gekomen, terwijl winnaars van bijvoorbeeld kruiswoordraadsels tenminste hun naam zien verschijnen ... een gemiste kans voor kunst, academies, kunstenaars, ... of ... hoe stiefmoederlijk 'kunst' per slot van rekening nog vaak behandeld wordt ... En tijdens les 72 van donderdag 28 juni 2012 zou er ook niet geschilderd worden. Marjo trakteerde op taart omwille van haar goede jurybeoordeling. En bij zulke gelegenheden neemt ondergetekende meestal een ascetische houding aan, want met zijn hypergevoelige darmstelsel neemt hij liever geen risico's. En hij vindt dat ook niet zo erg. Hij is dat al een halve eeuw gewoon. Het was gezellig ... maar veel te warm buiten ... en na een paar uurtjes heb ik dan afscheid genomen van Herman en de collega's ... Thuisatelier En in mijn thuisatelier wacht me een nieuwe uitdaging. Op de schildersezel staan 4 aan elkaar geklemde doeken klaar met een potloodschets voor een totaal andere schildering dan diegene die ik tot nu toe gemaakt heb. Hoe dit werk gaat evolueren of gaat eindigen ... ik weet het niet ... het gaat me vooral om de uitdaging, het proces dat belangrijk is ... het resultaat, dat zie ik dan wel ... En dan staan er ook nog enkele dagen 'Zeeland' (omgeving Domburg) op het vakantiemenu ... en ik heb me een licht schildersezeltje aangeschaft om buiten te kunnen schilderen als die gelegenheid zich voordoet ... en wat dit gaat worden ... geen idee, want nog nooit echt gedaan ... En ondertussen bruist het in mijn hoofd van plannen en projecten ... misschien heb ik dit nog al eens gezegd en val ik in herhaling ... maar het is zoveel dat ik misschien zelfs met twee extra levens niet genoeg zou hebben ... en ik voel me daar goed en gedreven bij ... en soms denk ik dat ik nu de meest creatieve periode uit mijn leven aan het beleven ben ... heerlijk !