dinsdag 24 juli 2012

088 | ZEELAND ... THUISATELIER ...

Zeeland

De vierdaagse naar Zeeland, met verblijf in Villa Magnolia, is meegevallen. En ondanks de sombere weervoorspellingen hebben we slechts één regenbui gehad op de voorlaatste dag 's avonds. 'k Heb genoten van de lage versnelling, van de korte fietstochtjes, van het lekkere eten, van de krant 'DeMorgen' op een terrasje, ... alleen, de intentie om voor het eerst het buiten schilderen te ervaren is in de kofferruimte van de auto blijven steken. Wel heb ik enkele keren in de vroege ochtend buiten enkele penneschetsen van de omgeving van onze verblijfplaats gemaakt. Elke ochtend was ik wakker tussen 4 en 5 uur. Ook nu is dat nog steeds zo. Ik had mijn voorzorgen genomen en wat voorraad voorzien, en genoot van mijn ontbijt met boterhammetjes met gelei van rode aalbessen en koffie, terwijl mijn echtgenote rustig verder sliep. En tegen een uur of 6 ging ik dan buiten wandelen of schetsen. Waarschijnlijk ga ik deze schetsen nog gebruiken als kapstokken voor enkele nieuwe schilderijen.

Thuisatelier

In het thuisatelier stonden de 4 tegen elkaar geklemde doeken van 60 cm bij 80 cm als een groot doek van 120 bij 160 cm te wachten op verdere acties, en met de medewerking van het slechte weer moest de houtskoolschets stilaan plaats maken voor verf en kleur ... en alles wat ik de voorgaande 4 jaren had geschilderd werd hier opzij gezet, want deze schildering werd totaal anders, meer figuratief, met een verhaal, een boodschap, iets dat ik hoognodig kwijt moest, en wat uiteindelijk resulteerde in 'Humanipulation' (een samenvoeging van 'humanity' en 'manipulation').

'Humanipulation'

Het onderste gedeelte van het schilderij, de groep mensen, is geïnspireerd op een fragment uit de film 'Novecento' (1976) van Bernardo Bertolucci. Op YouTube kan je serieuze fragmenten uit die film bekijken.


Persoonlijk vind ik het detail rechts beneden sterk als afzonderlijke schildering.

En momenteel staat er in mijn thuisatelier een blank doek op de schildersezel en liggen de schetsen van Zeeland verspreid op de werktafel ... te wachten op de nieuwe uitdaging : kleurrijke landschappen of sfeerbeelden of ... ik weet nog niet juist hoe ik dit ga aanpakken. In ieder geval is het kopiëren van de werkelijkheid niet aan mij besteed, want zinloos tijdverlies dat nooit loont. Met die werkelijkheid iets doen, ze veranderen, bewerken tot een nieuwe waarheid die een surplus betekent ... dat zoek ik te doen ... maar hoe, dat weet ik nog niet ... de kleurrijke bloemenschilderingen van Herman werken in ieder geval geweldig inspirerend en stralen energie en vreugde uit, en dat kan ik goed gebruiken ...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten