134 | DE WIL IS ER ... HET VOORUIT DENKEN OOK ... MAAR ...

Het is nogal evident dat een van de primaire wensen voor het nieuwe jaar 'een goede gezondheid' is. Voor mezelf is 2014 alleszins goed (?)begonnen met op tweede nieuwjaarsdag de eerste tekenen van 'zona' of 'gordelroos' als illustratie van mijn ondermaatse conditie en zwak verdedigingsmechanisme. Gelukkig was ik er snel bij met gepaste medicatie die de uitbraak van 'zona' voorkwam, maar die gedurende een zevental dagen mijn maag- en darmstelsel serieus geterroriseerd heeft. En voor de rest is mijn algemene conditie belabberd. Gisteren in kasteel Meylandt was mijn kaars reeds omstreeks elf uur in de voormiddag zo goed als uit. Het ging niet meer. Zelfs het opruimen koste me veel moeite. Ik denk dat ik begin volgende week bij de huisarts nog eens een bloedcontrole laat uitvoeren, want zo kan het verdomme moeilijk verder. En ik wil vooruitgaan, getuige daarvan de hometrainer die ik bij het ziekenfonds heb gehuurd, en waarop ik dagelijks probeer meerdere kilometers te fietsen, kwestie van wat spierkracht in de benen op te bouwen. Ik zou het fantastisch vinden, en ik kijk er naar uit, om in de zomer nog eens een paar dagen te kunnen gaan fietsen in de Leiestreek. Een paar jaar geleden hebben mijn echtgenote en ik daar ook genoten van het fietsen en de bezoeken aan enkele musea. En net als toen is er vanaf juli 2014 wederom de 'Biënnale van de Schilderkunst' in de drie musea (Museum Dhondt-Dhaenens, Raveelmuseum, en Museum van Deinze) met o.a. Tuymans, Van Severen, Lichtenstein, Long, ... ik kijk er naar uit, en hoop ... En ik wil vooruitdenken, getuige daarvan de plannen die reeds weken, sommige reeds maanden, ergens tussen mijn oren actief zijn, zoals het schilderen van een nieuwe serie. Niet dat ik de serie 'Memories' nu ga stoppen, want ik heb al enkele malen ondervonden dat de drang om hiermee verder te gaan momenteel niet te stoppen is. Maar toch denk ik erover daarnaast een nieuwe serie te beginnen, abstract, in de hoop dat mijn oogprobleem hier geen roet in het eten gaat gooien. En ik droom er ook stilletjes van om binnen enkele jaren misschien eens uit de kast te komen met mijn schilderwerken, in een tentoonstelling, solo of met nog een collega van de academie. Bij dit laatste denk ik onwillekeurig aan een van mijn collega's over wiens werk ik bijna vijf jaar geleden de loftrompet heb gestoken in bericht 50 van mijn oude skynetblog. En ik schilder opnieuw, hetgeen na een inactiviteit van meer dan drie weken niet zonder moeite gebeurde. Maar sinds vorige zaterdag, en ook de voorbije donderdag is in de reeks 'memories' de 23e schildering 'Stilleven 23' een feit geworden, en is nummer 24 in ontwikkeling. 'Stilleven 23' Olieverf op doek 80 cm x 100 cm 16 januari 2014 Nog enkele leuke details :