144 | ... DIEPE DALEN ... ENKELE POSITIEVE TOPPERS ... EN REVALIDEREN ... VOORLOPIG GEEN SCHILDEREN ...

De vorige publicatie op deze blog resulteert reeds van ongeveer 2 maanden geleden. Waarom bericht 144 pas nu verschijnt zal wel duidelijk worden in het verdere verloop van dit artikel. Op 4 mei 2014 was het me gelukt nog eens een 'abstract' werk af te maken. Je zou het een landschap kunnen noemen. Deze 26ste schildering bestond uit 2 doeken van elk 80 cm bij 120 cm, en kreeg de titel 'Apocalyps'. En op 17 mei ontstond de 27ste schildering, wederom een abstract, waarvoor ik echter nog geen titel heb kunnen verzinnen (suggesties?). Momenteel loopt o.a. in kasteel Meylandt de tentoonstelling van de eindejaarswerken. Bij het binnenkomen in de grote hal zie je links tegen de muur een verzameling van 18 schilderijen uit de reeks 'memories', die voorlopig in het totaal nu uit 26 stuks bestaat. Deze 18 hebben echter een fantastische, prominente plaats gekregen, waarvoor mijn oprechte dank. En boven in de gang op de 1e verdieping hangen nog een 3 abstracten van 160 cm bij 120 cm van mijn hand. Deze tentoonstelling loopt nog t.e.m. 30 juni 2014, en is open op maandag, dinsdag, woensdag en donderdag telkens van 13 tot 17 uur en van 18 tot 21 uur, en ook nog op zaterdag en zondag telkens van 13 tot 17 uur. Zware Perikelen Momenteel ben ik reeds langer dan een maand buiten strijd, en is er nog helemaal geen sprake van de praktijk van het schilderen. Ik ben al blij dat ik dit bericht heb kunnen uittikken. En dat allemaal wegens een zware val met de fiets op 20 mei. Wat een prachtige dag beloofde te worden voor mijn echtgenote en mezelf, eindigde omstreeks de middag bruusk met een zware val met ook zware gevolgen. Van de val zelf en van wat er daarna gebeurde tijdens de eerste uren en dagen, daar herinner ik me totaal niets van. Van horen zeggen weet ik dat ik met de 'mug' en ziekenwagen naar het ziekenhuis in Maaseik ben gebracht, alwaar men op de spoedafdeling vaststelde dat ik behalve diepe wonden in linkerknie en linkerelleboog, en 4 gekneusde ribben, ook een serieuze slag in mijn nek had gehad, en vooral dat mijn hoofd een serieuze slag te verduren had gekregen. En vooral omwille van dat laatste achtte men het raadzamer mij naar het ziekenhuis ZOL in Genk te brengen, wat dan diezelfde avond nog is gebeurd. Ik heb daar eerst op spoed enkele dagen doorgebracht. Dat is ook het eerste wat ik me herinner. Ik sloeg blijkbaar wartaal uit, en ook mijn gedrag was zeer verward. En stilaan is alles beter geworden. En nog later ben ik verder behandeld in Gasthuisberg Leuven op de afdeling 'gastro- entero' van prof. Coremans. In totaal heb ik 25 dagen doorgebracht in 3 verschillende ziekenhuizen. Sinds vorige week vrijdag avond 20 juni ben ik terug thuis om te revalideren. En het valt heus niet mee. Zooo zwak heb ik me voorheen zelden of nooit gevoeld. Ik zal geduld moeten hebben zeker? Maar het blijft moeilijk! Positieve topper ... een opsteker En toch heb ik mogen genieten van het nieuws van de geboorte van een tweede kleinzoon op 27 mei. En op vaderdag zijn ze me allemaal komen opzoeken in Gasthuisberg, ook de kleine 'Wout'! En kijk eens hoe fier grote broer Daan zijn kleine broer Wout beschermend vasthoudt!