162 | JULI 2015 = 6 LEUVENTRIPS = SCHILDERSTOP ... MAAR NIET TSS DE OREN ...

De maand juli belooft een drukke maand te worden met o.a. 6 (dag-)trips naar Leuven. De eerste is reeds achter de rug : naar 'dermatologie' op woensdag 1 juli, voor een PDT-behandeling van mijn 'scalp'(zo noemen ze de hoofdhuid op dermatologie, het heeft dus niets te maken met indianenverhalen). En het gekke van deze behandeling was dat ik nu, terwijl ik reeds jaren mijn zeer dunne en kwetsbare huid (ten gevolge van de nevenwerkingen van meerdere medicamenten) tegen rechtstreeks zonlicht moest beschermen, 2,5 uur in volle zon moest gaan zitten of wandelen, nadat mijn scalp was ingesmeerd met een sterke zonnecrème en daarna een speciale PDT-zalf. Met deze geel-witte smurie op mijn hoofd heb ik iets meer dan twee uren in volle zon op het terras van de 'notre dame' gezeten; schuin tegenover de kathedraal. Ik heb daar de zon even achter de torentjes van het stadhuis zien verdwijnen ... en daarna, hoedje op, naar huis, douchen, en over een maand controle en tweede PDT-behandeling. En bij thuiskomst wachtte het minder prettige nieuws dat kleinzoon Daan in het ziekenhuis lag met een longontsteking. Het was een zware dag. De overige 5 trips naar Leuven zullen gaan naar 'oogheelkunde' voor een 'katarakt-operatie' aan het linker oog (die echter niets zal veranderen aan de onherstelbare vervormingen in mijn centrale zicht ten gevolge van 'serosa centralis'), en naar 'hematologie' voor de 3-maandelijkse bloedcontrole, en naar prof. Coremans i.v.m. 'Crohn' en de algemene toestand, en opnieuw naar 'dermatologie' voor controle en een tweede PDT-behandeling, en tenslotte naar 'reumatologie'. Naar deze laatste zal ik met gemengde gevoelens gaan, want alles wat van januari tot vandaag is ondernomen tegen de pijnlijke toestand van mijn beide handen, is uitgedraaid op telkens weer fiasco's. Eerst was er besloten om de 'reumatoïde artritis' te behandelen met 'Medrol', waarvoor ik geweend heb omwille van de zeer nare herinneringen van enkele jaren terug, en opnieuw ben ik redelijk snel getopt met 'medrol', want alles is beter dan je te voelen afglijden naar een depressie. Daarna kwam de behandeling met 'salasopyrine', waarmee ik ook ben gestopt na enkele weken vanwege de maag- en darmproblemen die voor mij fysiek en ook mentaal ondraaglijk werden. En daarna werd besloten een therapie op te starten met 'colchicine' en allopurinol' ter bestrijding van mogelijks 'jicht' omwille van een relatief hoog urinezuurgehalte. Met 'colchicine' ben ik zelfs niet begonnen, want na enig speurwerk en overleg met gastro-entero bleek dit medicament een serieuze bijwerking te hebben, en zeker voor Crohn patiënten, dit was een diarree bom. En 'allopurinol' heb ik enkele weken met zeer lage dosis kunnen nemen, maar het opdrijven naar een hogere dosis zorgde wederom voor diarree toestanden die er teveel aan waren, en die zowel fysiek als mentaal niet te dragen waren. En na overleg met de huisarts heb ik besloten ook hiermee te stoppen. En hoe het nu verder moet? Ik weet het niet. Mijn echtgenote heeft nog de kans gezien om in deze toch al drukke julimaand ook nog eens 2 dagen Zeeland vast te leggen met een verblijf in 'Villa Magnolia' in Oostkapelle. En als je dan weet dat mijn fysieke conditie van die aard is dat elke van de 8 besproken dagen in juli zal moeten resulteren in 1 of 2 recuperatiedagen ... dan schiet is bijna niets meer over om te schilderen. En in feite komt dat nog redelijk goed uit, want ik was ook wat uitgekeken op wat ik nu reeds lange tijd deed, en ik voelde reeds geruime tijd de drang om iets anders te gaan doen . Maar tussen de oren zal ik wel dagelijks bezig zijn met schilderen en/of aanverwantew.