142 | TELEURSTELLING ... KLEPPERS ... SCHILDERING 'VLUCHTELING' ...

Perikelen Dolgraag zou ik tijdens de grote vakantie enkele dagen langs de Leie gaan fietsen, en in drie musea de tentoonstelling 'Biënnale van de Schilderkunst' gaan bezoeken. Een paar jaar geleden was er ook zo'n biënnale, en toen ik enorm genoten van het fietsen langs de Leie en de museumbezoeken. Het verlangen dit nog eens te kunnen ervaren, gaf mij de nodige impulsen om alles in het werk te stellen om de conditie op te vijzelen, want dat was een serieus probleem. De combinatie van een maandelijkse lichte dosis epo (aranesp 20µg) en de dagelijkse lichte oefeningen op een hometrainer, gaven mij een paar maanden terug reeds het gevoel dat mijn spierzwakte lichtjes verminderde. Trappen opgaan ging stilaan ietsje beter ... En voorbije donderdag zou dan een fietstochtje deze positieve trend moeten bevestigen. Het zou een tochtje van een 15 km worden, vertrekkende aan 'Oud Dommelhof' in Neerpelt, met stukken langs het kanaal en enkele malen dat kanaal oversteken. En de eerste overbrugging van het kanaal bracht meteen ook de eerste pijnlijke ontnuchtering met zich mee : de afwezigheid van enige spierkracht in de benen bij ook maar de kleinste helling noopte mij af te stappen en die lichte helling te voet te doen ... en daar bleef het niet bij ... Honderden meters heb ik te voet afgelegd, en kilometers gefietst tegen snelheden van 7 kilometer per uur, soms 10, maximum 15 per uur ... En uiteindelijk bleek dan de totale afstand van deze fietstocht 24 km te zijn geworden ... Deze confrontatie met mijn beperkingen was hard. Gelukkig waren er af en toe de prachtige landschappen, o.a. met de 'Dommel', die toch nog wat positiefs brachten. En natuurlijk doet deze ervaring je nadenken ... en ik ben tot de slotsom gekomen dat ik deze beperking zal moeten aanvaarden, zonder echter weg te kruipen in een hoekje. Wel heb ik gisteren mijn fiets op internet te koop geplaatst, met de bedoeling uit te kijken naar een elektrische ... noodgedwongen ... want de Leie wacht ... Tussendoor Ja, even iets anders, een tussendoortje. Sinds een tijdje is de serie 'Memories', na 25 schilderingen, ter plaatse blijven trappelen om plaats te ruimen voor het eerder abstracte en kleurrijke. En vorige week vrijdag, 'Goede Vrijdag', toen ik op straat het vertrouwde klepperende geluid hoorde van de kleppers, moest ik denken aan 'Stilleven 16' van die reeks waarin op de vloer een zogenaamde 'klepper' ligt. In Peer leeft nog altijd de eeuwenoude traditie om op Goede Vrijdag en Stille Zaterdag de 'kleppers' door de straten van het centrum te sturen. Het zijn misdienaars en schoolkinderen die om 8, 12 en 18 uur al kleppend met houten instrumenten (houten hamertje dat op een plankje slaat) door de straten van het centrum trekken, en op die manier het gelui vervangen van de klokken die naar Rome zijn. In Nederland, in het 'witte stadje' Thorn, net over de grens achter Maaseik, bestaat deze traditie ook. Misschien op meerdere plaatsen ? Schilderen In mijn thuisatelier is ondertussen de 25e schildering van dit academiejaar afgewerkt. Nou ja, af? Ik twijfel nog of ik de inhoud (vluchteling) niet nog zou versterken door de groene gedeelten in een soort raster of kooi te plaatsen. En misschien is dit werk verschillend van de vorige, omdat hier een boodschap belangrijker geworden is dan een min of meer abstracte compositie. 'Vluchteling' ('Refugee') Olieverf op doek (Oil on canvas) 140 x 100 cm (55,1 x 39.4 in) 18 april 2014 (Apr 18, 2014)>