067 | FYSIEKE CONDITIE GAAT ACHTERUIT ... GASTHUISBERG ...

Het was reeds enkele maanden sluimerend aanwezig, het gevoel dat vermoeidheid en verminderde spierkracht me af en toe even deden stilstaan, letterlijk en figuurlijk. Maar dat zal wel voorbij gaan, denk je dan. Maar de laatste weken geraak ik slechts met veel moeite een trap op. Niet dat geen adem heb, maar gewoon omdat de spierkracht ontbreekt. En bij momenten sleep ik me bijna letterlijk door de dag. En natuurlijk maak ik mij daarover ongerust. Zowat een jaar geleden had ik ook een dergelijke periode achter de rug, en was de ontdekking van de 'ziekte van Adisson' en het starten van 'hydrocortisone' in januari het keerpunt. Ik ben mij toen week na week beter en sterker beginnen voelen. Daar is toen ook nog een een kuur met 'epo' bijgekomen en een kuur met 'ijzer' ... en niet te vergeten de geboorte van mijn kleinzoon ... Dat alles heeft er toen voor gezorgd dat ik in de periode rond Pasen vorig jaar me fantastisch heb gevoeld, en in huis ongelooflijk plezier heb gehad met klussen : behang strippen, schuren, plamuren, glasvezel behangen, schilderen, vloerbekleding leggen, spots installeren, ... soms met vochtige ogen van gelukzaligheid dit na jaren weer te mogen kunnen. En nu ben ik terug bij 'af', en ik ben er niet gerust in. Is het 'Adisson'? Is het een tekort aan 'epo' of/en 'ijzer'? Is het de 'leukemie' (CML)? Of manifesteert zich een nieuwe stoorzender? Vorige week heb ik in Gasthuisberg een CT (computertomografie) ondergaan, om te controleren of er zich niet opnieuw (dit zou dan voor de 3e maal zijn) tumors in de nieren hebben ontwikkeld. De resultaten hiervan zal ik pas binnen enkele weken te horen krijgen. En op het programma voor de volgende weken staan ook nog bezoeken aan 'hematologie', aan 'dermatologie' en aan 'urologie' ... 't is toch wel een beetje bang afwachten ...