082 | IN DE PUT ... SCHILDERING 31 BELOOFT ...

Voor les 63 van maandag 21 mei 2012 heb ik moeten passen, tevergeefs zoals later zou blijken. Ik had me tijdens de dagen daarvoor, tijdens het verlengde hemelvaart-weekend, ellendig gevoeld, lichamelijk en mentaal. Ik had enkele pogingen gedaan om wat te klussen in de tuin, maar dat viel echt tegen, zeker in vergelijking met zowat een jaar geleden toen ik me super voelde en dan ook enorm genoten heb van het 'doe-het-zelf' in en om het huis (zie bericht 036). Maar sedert meer dan een half jaar is die energie van toen opnieuw verdwenen, en de laatste dagen was mijn spierkracht zo zwak en de misselijkheid en diarree zo frequent aanwezig dat ik het echt niet meer zag zitten, en ik die maandagochtend naar Gasthuisberg heb getelefoneerd om raad te vragen aan de prof. Men zou mijn vraag om de prof te mogen spreken doorgeven ... ganse dag gewacht op een telefoontje ... zelf nog drie maal gebeld ... tevergeefs ... ook niet de dag daarna ... Zou mijn vraag wel doorgegeven zijn ? Gelukkig ben ik mij de dagen die volgden stilaan iets beter gaan voelen. De weersverbetering en het ontdekken van klaprozen en korenbloemen langs wegen en velden hebben hier zeker toe bijgedragen. Les 64 van donderdag 24 mei 2012 Het was een schitterende zomerse dag, zo eentje waarbij je jezelf wel eens betrapt met een glimlach op je gelaat, zo maar. En ik had er zin in. In de voormiddag had ik al enkele voorbereidingen getroffen om in het kasteel daarna aan schildering 31 te kunnen beginnen. Ik had een aantal foto's/kapstokken/inspiratiebronnen verzameld die mij op dat moment aanspraken, en die straks misschien de start konden geven aan de nieuwe schildering. En, zoals veelal de laatste tijd, ging het nu ook over het 'spelen met perspectief' ... Mijn eerste werk in het atelier van het kasteel was, zoals gewoonlijk, wat orde brengen in de chaos van ezels, tafeltjes, stoelen, ... en mezelf installeren. Ik besloot voor mijn nieuwe schildering drie foto's als inspiratie te gebruiken, en met houtskool een compositie op te zetten waarin perspectief en diepte primeerden, daarbij niet teveel en/of te diep na te denken over het wat, het hoe, het ... maar intuïtief en toch een beetje beredeneerd te werken. Het schilderen gaf me een goed gevoel, een gevoel dat er in deze opzet potentie aanwezig was om te groeien tot iets dat de moeite waard is. Of dit ook gaat lukken, dat is afwachten. Volgende les zien we wel. Spijtig dat volgende maandag ook al wegvalt. Beginstadium van schildering 31