076 | AAN DE RAND VAN HET RAVIJN BLOEIEN DE MOOISTE BLOEMEN ...

Les 52 van maandag 26 maart 2012 "En ik hoop dat ik vanaf zondag mag of kan spreken van een nieuwe/positieve start ...". Dat waren de laatste woorden van bericht 074. En die hoop is vooralsnog bewaarheid geworden, want na de positieve opendeur in kasteel Meylandt, leverde de maandagnamiddag in de ateliers van datzelfde kasteel twee geslaagde (althans zo dacht ik erover) schilderingen op die beide voortkwamen uit mislukkingen, fiasco's, ruïnes ... Een week eerder had ik in een serieuze worsteling met het drieluik (bericht 074) het onderspit gedolven. Ik had er zelfs geen foto van genomen. Een gesprek met Herman enkele dagen later had me echter opnieuw wat hoop gegeven, want er zat zeker in één van de twee buitenpanelen van het drieluik een centraal gedeelte dat best de moeite waard was om te bewaren. Ik ben dan maar begonnen aan de schildering met het te bewaren centrale gedeelte. En ik heb me beperkt tot het toevoegen van drie egaal gekleurde, strak afgelijnde vlakken, die uiteindelijk de suggestie van een torso bleken te versterken, en die de centrale subtiele kleurennuances verlevendigden en beschermden ... En ik nam afstand van dit werk ... en ik zag dat het goed was ... 'Torso' En dan was het de beurt aan het volgende 'fiasco'. Hier zat weinig goeds in. Ik wist echt niet wat ik ermee moest aanvangen. En toen ben ik stout geweest, en heb ik Zest-it weggeborgen en opnieuw terpentijn genomen en het doek daar kwistig mee bewerkt, zodat verf oploste en van het doek afdroop. Dit resulteerde ook in niets. En dan heb ik met vodden heel het zooitje weggeveegd, voor zover dit mogelijk was. Even laten drogen ... even verpozen met een cakeje ... en wat dan ? Van een van de collega's had ik een paar foto's van bevroren ijstoestanden in bruikleen gekregen. Ja, dat zou misschien de kapstok kunnen worden voor iets geheel anders. En zo gedacht, zo gedaan. Met een dik stuk houtskool een zeer vlugge en ruwe schets over de restanten van 'fiasco 2' geplaatst, op mijn palet een aantal grijstonen gemengd, en dan maar schilderen ... sponje ... rolletje ... penseel ... en dan deze creatie van op afstand bekijken ... en zien dat het goed was ... 'Zittend' ('Sitting') In het verleden is het me nog enkele keren overkomen dat uit een mislukking achteraf een verrassing werd geboren, soms gewoon goed, soms boeiend, soms een juweel ... En dan gebruikte ik wel eens het gezegde 'De bloem is de lachende oogopslag van de ruïne'. En nu heb ik nog een gezegde gevonden dat mooi omschrijft dat wie risico's durft te nemen bijzondere resultaten kan behalen ... 'Aan de rand van het ravijn bloeien de mooiste bloemen'